در روند تقویم تاریخ انقلاب اسلامی، نقش دولت در رسیدگی به امور مردم و معضلات ناشی از جنگ متعدد بود؛ برای نمونه، یکی از مهمترین عرصه‌هایی که دولت نقش مؤثری در آن ایفا کرد، عرصه پزشکی و درمان مجروحان جنگی بود. ایجاد هماهنگی برای این کار به عهده وزارت بهداشت و درمان و نهادهای وابسته به آن بود. البته وزارت بهداری وقت پیش از شروع جنگ به مجروحان در جنگ با ضد انقلاب خدمات‌رسانی می‌کرد و تجربه و آمادگی خیلی خوبی داشت؛ به گونه‌ای که بیمارستان‌های متعددی را در سطح کشور برای پذیرش، بستری و درمان مجروحان و مصدومان مناطق جنگی با حداکثر ظرفیت اختصاص داده بود و همه روزه بسیاری از مجروحان جنگی شهرهای جنوب و غرب کشور در بیمارستان‌ها بستری و درمان می‌شدند. به دنبال اوج‌گیری درگیری‌ها در جبهه، بیمارستان‌های تهران هم ظرفیت بیشتری را برای مجروحان جنگی اختصاص دادند و حتی در مواردی از پذیرش بیماران غیر جنگی خودداری کردند. به کلیه مراکز سپاه در سراسر کشور نیز ابلاغ شد، بیمارستان‌های تهران در وضعیت حساس فعلی فقط مجروحان جنگی را بستری کنند و باید از اعزام بیماران غیر جنگی به تهران خودداری شود؛ از این رو بیمارستان‌ها و اماکن درمانی همه روزه اطلاعیه‌هایی را مبنی بر درخواست کمک، اعم از نیروی انسانی یا امکانات درمانی صادر می‌کردند. برای نمونه، نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در تاریخ 4/8/1359 به منظور مداوای مصدومان جنگ نیاز فوری به یک نفر پزشک بیهوشی را برای خدمت در تهران اعلام کرد و از پزشکانی که می‌توانند نیروی دریایی را در این امر یاری کنند، دعوت کرد. همچنین، بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه تهران فعالانه در امر خدمت‌رسانی و درمانی به مجروحان قهرمان جنگی مشغول بودند و از آنجایی که در اثر کمبود خدمتگزار دچار مشکلاتی شده بودند؛ از همه وزارت‌خانه‌ها و ادارات، مؤسسات و سازمان‌ها و ارگان‌های انقلابی در خواست کمک داشتند. از طرفی بسیاری از مجروحان ساکن تهران نبودند و حتی توانایی گفتن نام و نشانی خود را نداشتند، ضروری بود تا خدمات دیگری در بیمارستان‌ها ارائه شود. در همین راستا سعی شد تا مجموعه‌ای ایجاد شود با عنوان «ستاد رسیدگی به وضع مصدومین و مجروحین جنگ» که در آن همه ارگان‌های دست‌اندرکار، چون هلال احمر، جهاد سازندگی، سپاه پاسداران، وزارت بهداری، نخست‌وزیری و... همکاری می‌کردند. آقای علیپور، قائم‌مقام این ستاد در مصاحبه‌ای در این باره گفت: «این ستاد از قسمت‌های مختلف رسیدگی به مجروحین و امور داوطلبین تشکیل شده است و هر ماه یک اکیپ پزشکی شامل ۶۰ نفر از تهران عازم خوزستان می‌شوند و شهرهای بهبهان، اهواز، شوش، آقاجاری و... را زیر پوشش خود قرار می‌دهند. همچنین یک اکیپ پزشکی شامل ۱۵ الی ۲۰ نفر از دزفول، یک اکیپ پزشکی شامل ۱۴ نفر به استان ایلام اعزام می‌گردند.»
